Τέσσερα ερωτήματα απευθύνει με ανακοίνωση του το ΑΚΕΛ, στον Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδης, αναφορικά με τις σχέσεις Κύπρου και ΗΠΑ, ενώ από την εξίσωση δεν λείπει και το ΝΑΤΟ.

Όπως αναφέρει το ΑΚΕΛ, το κόμμα μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού θέλουμε να απαλλαγεί η χώρα μας από όλους τους ξένους στρατούς, όχι να φορτωθεί κι άλλους.

Αυτούσια η ανακοίνωση του ΑΚΕΛ

Ο κ. Χριστοδουλίδης και η κυβέρνησή του δεν έχουν ακόμα απαντήσει στον κυπριακό λαό ούτε στα παλαιότερα ούτε στα νέα, σοβαρά ερωτήματα που θέτουμε σε σχέση με όσα προωθούν για την παρουσία του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στο νησί μας.

1. Έδωσε η κυβέρνηση τη συγκατάθεσή της για τη χρήση των βάσεων από αμερικανικά στρατεύματα όπως προϋποθέτει η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης για χώρες εκτός Κοινοπολιτείας ή οι ΗΠΑ δεν λογαριάζουν ούτε την κυβέρνηση ούτε τη χώρα μας;
2. Πότε λογάριαζε ο κ. Χριστοδουλίδης να ενημερώσει υπεύθυνα τον κυπριακό λαό και την πολιτική ηγεσία για τις συζητήσεις του με τους Αμερικανούς προκειμένου να τους δώσει κι επισήμως βάσεις;
3. Σε ποιον πουλούν τα περί "ανθρωπιστικών επιχειρήσεων" και "μη επιθετικών σκοπών" για τους οποίους τάχα θα έχουν μόνιμη παρουσία στην Κύπρο οι Αμερικανοί; Δεν γνωρίζει άραγε η κυβέρνηση τι ορίζουν ως "ανθρωπιστική επιχείρηση" οι ΝΑΤΟϊκοί; Δεν γνωρίζει ότι ακόμα και τη δολοφονία από το Ισραήλ 17 χιλιάδων παιδιών την χαρακτηρίζουν "αυτοάμυνα";
4. Και τέλος και ίσως το πιο σημαντικό: Ποιος είπε στον κ. Χριστοδουλίδη ότι ο κυπριακός λαός θέλει να γίνει η πατρίδα μας αμπελοχώραφο και ορμητήριο πολέμου για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ; Ποιος του είπε ότι θέλει ο κυπριακός λαός να εμπλακεί το νησί μας στην στρατιωτικοποίηση της περιοχής με απρόβλεπτους κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας;

Το ΑΚΕΛ μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού θέλουμε να απαλλαγεί η χώρα μας από όλους τους ξένους στρατούς, όχι να φορτωθεί κι άλλους. Ο κ. Χριστοδουλίδης και η κυβέρνησή του -μαζί με όσους τον σιγοντάρουν σε αυτή την πολιτική- είναι υπόλογοι έναντι του λαού και της πατρίδας μας για αυτή την πολιτική που ισοδυναμεί με παιχνίδι με τη φωτιά.