ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ημερομηνία της Ανεξαρτησίας και οι περιπέτειές της

Πέρασαν 65 χρόνια από το 1960, οπότε και η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ του 1955-1959 έδωσε στην Κύπρο το δικό της διαβατήριο για την πορεία της στα παγκόσμια πράγματα και φυσικά άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο σε αυτό που σχεδόν μηχανικά ονομάζουμε Κυπριακό. Η Κυπριακή Δημοκρατία έζησε ως ενιαίο κράτος για τρία μόνο χρόνια, τα πρώτα, τρόπον τινά, χρόνια της ήταν ανέφελα, οι δύο μεγαλύτερες κοινότητες του νησιού, η Ελληνική Κυπριακή Κοινότητα και η Τουρκική Κυπριακή Κοινότητα, έπρεπε πλέον να συν-διοικήσουν, να συνεργαστούν για το καλό ολόκληρης της Κύπρου.

Από τους Αδέσμευτους στο άρμα της Δύσης

Το περίφημο «Η Ελλάς πολιτικά, αμυντικά, οικονομικά, πολιτιστικά ανήκει εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Βήμα της Βουλής των Ελλήνων στις 12 Ιουνίου 1976 έχει περάσει στη συλλογική συνείδηση μεγάλου μέρους των Ελλήνων για το ποιος είναι ο προσανατολισμός της χώρας – χωρίς φυσικά αυτός να είναι καθολικά αποδεκτός ή και αρεστός. Μία αντίστοιχη φράση πολιτικού προσανατολισμού για την Κύπρο, μετά την ανεξαρτησία της και με δεδομένο το έκπαλαι χρονίζον κυπριακό πρόβλημα δεν υπήρξε.

Από τους Αδέσμευτους στο άρμα της Δύσης

Το περίφημο «Η Ελλάς πολιτικά, αμυντικά, οικονομικά, πολιτιστικά ανήκει εις την Δύσιν» του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Βήμα της Βουλής των Ελλήνων στις 12 Ιουνίου 1976 έχει περάσει στη συλλογική συνείδηση μεγάλου μέρους των Ελλήνων για το ποιος είναι ο προσανατολισμός της χώρας – χωρίς φυσικά αυτός να είναι καθολικά αποδεκτός ή και αρεστός.

«Υπεσχέθη να βοηθήση την Κύπρο»

Ο Τζίμι Κάρτερ απεβίωσε την περασμένη εβδομάδα 29 Δεκεμβρίου 2024, στη γενέτειρά του, την πόλη Πλέινς της Τζόρτζια, σε ηλικία 100 ετών. Είχε εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, με τους Δημοκρατικούς, στις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1976 (αντίπαλός του ο Ρεπουμπλικανός Τζέραλντ Φορντ) και ανακηρύχθηκε ως ο 39ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στις 20 Ιανουαρίου 1977, μένοντας στον Λευκό Οίκο ώς τις 20 Ιανουαρίου 1981.

Η ημερομηνία της Ανεξαρτησίας και οι περιπέτειές της

Πέρασαν 64 χρόνια από το 1960, οπότε και η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ του 1955-1959 έδωσε στην Κύπρο το δικό της διαβατήριο για την πορεία της στα παγκόσμια πράγματα και φυσικά άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο σε αυτό που σχεδόν μηχανικά ονομάζουμε Κυπριακό. Η Κυπριακή Δημοκρατία έζησε ως ενιαίο κράτος για τρία μόνο χρόνια, τα πρώτα, τρόπον τινά, χρόνια της ήταν ανέφελα, οι δύο μεγαλύτερες κοινότητες του νησιού, η Ελληνική Κυπριακή Κοινότητα και η Τουρκική Κυπριακή Κοινότητα, έπρεπε πλέον να συν-διοικήσουν, να συνεργαστούν για το καλό ολόκληρης της Κύπρου.

Η προεδρική κατοικία στο Τρόοδος και ο μύθος του Ρεμπώ

«Την προσεχή Πέμπτην αναχωρεί εντεύθεν μετά της οικογενείας του η Α.Ε. ο Μέγας Αρμοστής, όπως ανέλθη εις το εν Τροόδει μέγαρόν του χάριν παραθερισμού» (25 Ιουνίου 1910) είχαν περάσει τριάντα περίπου χρόνια από τότε που η κυβερνητική μηχανή είχε αποκτήσει θερινή έδρα στο Τρόοδος. Το Μέγαρον, μάλλον κατ’ ευφημισμόν η λέξη, είχε αποφασιστεί να ανεγερθεί στο Τρόοδος, έναν χρόνο μετά την άφιξη των Βρετανών στην Κύπρο, τον Σεπτέμβριο του 1879. Εκείνο το έτος ο δεύτερος ύπατος αρμοστής του νησιού, ο αντιστράτηγος Sir Robert Biddulph, άρχισε την οικοδόμηση της θερινής κατοικίας του, στο δροσερό Τρόοδος.

Παύλος Αποστολίδης: Το μίσος του Ιωαννίδη για τον Μακάριο και ο «Νικολάκης»

Το κλίμα ήταν τεταμένο. Η χούντα υπονόμευε σχεδόν φανερά τον Μακάριο. Περίμεναν το πραξικόπημα. Και μετά, μοιραία, περίμεναν την εισβολή. Αυτή την ατμόσφαιρα θυμάται και περιγράφει ο Παύλος Αποστολίδης, πρέσβης ε.τ. και πρώην διοικητής της ΕΥΠ, ο οποίος ως νέος διπλωμάτης υπηρετούσε στην ελληνική πρεσβεία στη Λευκωσία. Η συζήτηση που ακολουθεί είναι μέρος του ντοκιμαντέρ «Η Σκοτεινή Δεκαετία: 1964-1974» που πρόκειται να προβληθεί από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ.

Το «λεωφορείο της αντίστασης» και το κομβόι για τη Λευκωσία

Το φρεσκοβαμμένο λεωφορείο μίας άλλης εποχής, το οποίο έχει τοποθετηθεί τους τελευταίους μήνες σε στέγαστρο κοντά στον κυκλικό κόμβο του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου, ξενίζει εύλογα όποιον περαστικό το εντοπίζει να συναγωνίζεται στη θέα και τα χρώματα το μεγάλο συντριβάνι. Τίποτα σε αυτό δεν περιγράφει έκδηλα τον λόγο της ύπαρξης και τη σημασία του. Θα χρειαστεί να κάνει μία στάση κανείς, για να το πλησιάσει και να δώσει προσοχή στις 10 στο σύνολο τρύπες από σφαίρες στη μία πλευρά, ίσως και στα μερικά γαρύφαλλα τιμής, που κάποιοι άγνωστοι έχουν αποθέσει αυτές τις μέρες των μαύρων επετείων πάνω στο ταμπλό της μηχανής, προκειμένου να υποψιαστεί κάτι.

Η «Κατά Μακάριον» και η «Κατά Κωνσταντίνον» Ανάβασις

Τον Σεπτέμβριο του 1966 ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος συναντήθηκαν στο όρος Σινά, στον εορτασμό των 1.400 χρόνων από την ίδρυση της μονής της Αγίας Αικατερίνης.

Σχεδίαζε την ανατροπή Μακαρίου ο Κωνσταντίνος;

Περί τα τέλη του 1965, άγνωστο από ποιον και πώς, ήρθε στα χέρια του Μακαρίου αντίγραφο επιστολής, με ημερομηνία 18 Οκτωβρίου 1965, την οποία φερόταν να είχε στείλει ο προσωπικός γραμματέας του βασιλιά Κωνσταντίνου, ταγματάρχης Μιχάλης Αρναούτης στον στρατηγό Γρίβα, διοικητή της Ανωτέρας Στρατιωτικής Διοίκησης Αμύνης Κύπρου (ΑΣΔΑΚ), η οποία είχε συσταθεί μόλις τον περασμένο Ιούλιο και έθετε υπό τις διαταγές του τις ελληνοκυπριακές και ελλαδικές δυνάμεις στο νησί.

Με τον Κληρίδη θα είχε λυθεί το Κυπριακό

«Εμπιστευόμουν πλήρως τον Γλαύκο Κληρίδη και πιστεύω πως αν ήταν ο ίδιος στην εξουσία θα είχαμε καταλήξει σε λύση. Μόνο που η θητεία του έληξε και είχαμε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε διαφορετική άποψη και ήταν ξεκάθαρος για όλο το ζήτημα. Γνώριζα από την αρχή της θητείας του ότι δεν μπορούσαμε να υπολογίζουμε στη δική του προσωπική στήριξη» λέει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο τότε αρμόδιος για την διεύρυνση της Ε.Ε. επίτροπος Γκίντερ Φερχόιγκεν, με αφορμή τα 20 χρόνια από το δημοψήφισμα του Σχεδίου Ανάν.

«Παλιάνθρωπο» αποκάλεσε τον Μακάριο ο Κωνσταντίνος

Στη θυελλώδη συνάντησή του με τον Μακάριο, μετά την άρνηση της Αθήνας να προσφέρει αεροπορική κάλυψη στην Κύπρο από την τουρκική αεροπορική επιδρομή στην Τηλλυρία τον Αύγουστο 1964, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος είχε εκφράσει την περίεργη θέση ότι οι Έλληνες δεν ήθελαν να ενωθούν με την Κύπρο, αλλά μόνο οι Κύπριοι με την Ελλάδα.

Το ταραχώδες 1964 που έφερε τη ρήξη

Ο Μακάριος είχε τα διπλάσια, και βάλε, χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου. Παρ’ όλα αυτά ο τρόπος που περίγραφαν, εκ των υστέρων, τη μεταξύ τους σχέση παραπέμπει σε μια ισοτιμία, η οποία όμως στην πράξη δεν φαίνεται να ίσχυε από την πλευρά του μονάρχη.

Τρώγαμε ρίζες και φύκια. Ετσι αποφασίσαμε την Εξοδο

Το βράδυ του Σαββάτου 17 Απριλίου 1826, συνεδρίαζε στην Κωνσταντινούπολη, στο σπίτι του μουφτή, το υπουργικό συμβούλιο με παρόντα τον Αγά των Γενιτσάρων. Λίγο πριν διαλυθεί η συνάντηση, έφτασε αγγελιαφόρος του Ιμπραήμ πασά που τους ανήγγειλε πως το Μεσολόγγι είχε πέσει. Ο Βρετανός πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη, Στράτφορντ Κάνιγκ, όταν το έμαθε, ενημέρωσε αμέσως τον εξάδελφό του, υπουργό Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Τζορτζ Κάνιγκ.

Ο Αγώνας κρίθηκε στη θάλασσα

Από τους 40 ναυτοτόπους του Ιονίου και του Αιγαίου πελάγους, που είχαν αναδειχθεί τον 18ο αιώνα σε εύρωστες κοινότητες μέσα από το εμπόριο και τη ναυτιλία στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, οι 25 ναυτότοποι κηρύσσουν την Επανάσταση. Εκτός από την Yδρα, τις Σπέτσες και τα Ψαρά, που έχουν συνδεθεί άρρηκτα με τον ναυτικό αγώνα, στην Επανάσταση συμμετέχουν με τα πλοία τους και άλλα νησιά και παραθαλάσσιες πόλεις, όπως για παράδειγμα το Γαλαξίδι, το Μεσολόγγι, το Αιτωλικό στον Πατραϊκό και τον Κορινθιακό κόλπο, ο Πόρος, το Κρανίδι, η Σκόπελος και το Τρίκερι στο δυτικό Αιγαίο, η Τήνος, η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Aνδρος, η Κύμη, η Κίμωλος, η Νάξος, η Μήλος και η Κρήτη στο κεντρικό Αιγαίο, η Πάτμος, η Σύμη και το Καστελλόριζο νότια, η Αίνος, η Λήμνος, η Λέρος και η Σάμος στο βορειοανατολικό Αιγαίο, μαζί με τις Κυδωνίες και τον Τσεσμέ στα μικρασιατικά παράλια.

«Μην μπλέξεις με το Κυπριακό, θα σου τα φορτώσουν»

Το 1963 ήταν κακή χρονιά και για την αρχιεπισκοπική ράβδο και για το βασιλικό σκήπτρο. Ο βασιλιάς Παύλος προσβλήθηκε από επιθετικής μορφής καρκίνο του στομάχου, ενώ στη Λευκωσία, ο Μακάριος –ένα χρόνο μετά την παραμυθένια επίσκεψη της πριγκίπισσας Ειρήνης– έβλεπε την πρωτοβουλία του για αναθεώρηση του κυπριακού συντάγματος να βυθίζει το νησί σε μια χριστουγεννιάτικη διακοινοτική βία χωρίς τελειωμό. Είναι άγνωστο, αλλά μάλλον απίθανο, εάν ένας υγιής Παύλος θα μπορούσε να είχε συγκρατήσει τον Μακάριο.

Η επίσκεψη-παραμύθι μιας πριγκίπισσας

Η θέση του βασιλιά Παύλου, το 1948, υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, «συσκευάσθηκε» πιο διπλωματικά μετά την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου για ανεξαρτησία της Κύπρου, αλλά, είτε γιατί το πίστευε είτε για να ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα, παρέμεινε αναλλοίωτη. Το ίδιο ίσχυε και για τον πρόεδρο της ανεξάρτητης πλέον Κύπρου, Μακάριο. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1962, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα ως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το περίφημο τηλεφώνημα της Φρειδερίκης

Στις 28 Μαρτίου 1957 οι Βρετανοί ανακοινώνουν την απελευθέρωση του Μακαρίου και των άλλων εξόριστων από τις Σεϋχέλλες, υπό τον όρο να μην επιστρέψουν στην Κύπρο. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης στέλνει το τάνκερ Olympic Thunder να τους παραλάβει και να τους μεταφέρει στη Μαδαγασκάρη (Θρασυβούλου, σελ. 213) απ’ όπου θα ξεκινούσε το μακρύ ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα. Ο 44χρόνος Αρχιεπίσκοπος έφτασε στην Αθήνα τη Μεγάλη Τετάρτη, 17 Απριλίου, και δεν χρειάστηκε πολύ για να συνειδητοποιήσει το εκτόπισμα και τη δημοφιλία που του είχε προσδώσει η εξορία.

Η συμμαχία των θρόνων

Πέραν των βαθύτερων ιστορικών και, ενδεχομένως, ψυχολογικών επιδράσεων στη σχέση Μακαρίου – βασιλικής οικογένειας και ιδιαίτερα με τη Φρειδερίκη, τα δύο μέρη έβλεπαν κοινά πολιτικά συμφέροντα να εξυπηρετούνται από αυτή τη συμμαχία των θρόνων, του βασιλικού με τον αρχιεπισκοπικό.

Πώς ο γιος του βοσκού γνωρίζει τη μεγαλειοτάτη

Η «Καθημερινή» αρχίζει από σήμερα τη δημοσίευση, σε συνέχειες, μιας ιστορικής έρευνας για τη «γέννηση» και εξέλιξη της σχέσης του προέδρου της Δημοκρατίας, αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ με την ελληνική βασιλική οικογένεια. Ήταν το Στέμμα ένας θεσμός που γοήτευε τον Μακάριο ή το εφαλτήριό του στην ελληνική πολιτική ζωή; Τι θαύμασε η Φρειδερίκη στον Κύπριο ιεράρχη και τι προκάλεσε στον ισχυρό δεσμό μεταξύ του και του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου;

Το κενό του Μακαρίου και τα τουρκικά παιχνίδια

Μέρες μόλις μετά τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από καρδιακή προσβολή τον Αύγουστο του 1977, η Άγκυρα έσπευσε να εκμεταλλευθεί το κενό στην ελληνοκυπριακή πλευρά για να πετύχει, φαινομενικά, αναγνώριση τουρκοκυπριακού κρατιδίου στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Πραγματικός όμως στόχος των Τούρκων ήταν η υποβάθμιση του διαδόχου του Μακαρίου και κατ’ επέκταση η αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως της μόνης αναγνωρισμένης κυβέρνησης στο νησί.

Τα εφτά σενάρια της CIA για την Κύπρο

Σενάρια για τον γεωγραφικό διαχωρισμό Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο επεξεργαζόταν το 1964 η CIA, τα οποία περιλάμβαναν τη μετακίνηση των Τουρκοκυπρίων στην Τουρκία, την ανταλλαγή πληθυσμών και εδαφών με Έλληνες της Θράκης ή της Λέσβου ή των Δωδεκανήσων, ακόμη και τη μεταφορά των Τουρκοκυπρίων στον Καναδά ή την Αυστραλία.

Η σχέση Ανδρέα Παπανδρέου – Κύπρου

Το βράδυ της Κυριακής της 18ης Οκτωβρίου 1981, η Ελλάδα είχε φορέσει τα πράσινά της. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κέρδισε ξεκάθαρα τη Νέα Δημοκρατία του Γεώργιου Ράλλη, εξασφαλίζοντας μια άνετη πλειοψηφία (172 έδρες) στη Βουλή των Ελλήνων και έλαβε τα ηνία της χώρας.

Πολυτεχνείο 1973 - Τραυματίες και συλληφθέντες Κύπριοι που συμμετείχαν στην εξέγερση  

Στη σύλληψη 34χρονου προχώρησε την Πέμπτη η Αστυνομία στην Πάφο για διερευνώμενη υπόθεση επίθεσης εναντίον αστυνομικού, αντίστασης κατά τη νόμιμη σύλληψη και παράνομης κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων.

Ο θάνατος του Γρίβα και οι προβλέψεις των ΗΠΑ

Στις 27 Ιανουαρίου 1974, ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας άφηνε την τελευταία του πνοή στο κρησφύγετό του στη Λεμεσό και την ΕΟΚΑ Β΄ ακέφαλη, αποδυναμωμένη και διχασμένη. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, θεωρώντας κορυφαίο γεγονός τον θάνατο του Γρίβα ζήτησε από τις πρεσβείες της Αθήνας και της Λευκωσίας να διατυπώσουν τις εκτιμήσεις τους για τον αντίκτυπο.

Βόμβες στην αμερικανική πρεσβεία

Στις 30 Νοεμβρίου 1963, οκτώ μόλις μέρες μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, ο πρόεδρος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υπέβαλε στον αντιπρόεδρο δρα Φαζίλ Κιουτσούκ τα 13 σημεία για βελτίωση του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία απέρριψε τις προτάσεις, οι Τουρκοκύπριοι αποχώρησαν από την κυβέρνηση, το κλίμα φορτίστηκε και με την πρώτη αφορμή, την περίοδο των Χριστουγέννων του 1963, ξέσπασαν αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Η γέννηση του ελληνικού λόμπι

Η σημερινή ιστορία εξελίσσεται γύρω από μια συνάντηση, το 1976, στην οποία ο Μακάριος «απείλησε» με μετάθεση τον Αμερικανό πρέσβη στη Λευκωσία Μπιλ Κρόφορντ, νιώθοντας ισχυρός εν αναμονή της εκλογικής νίκης του Τζίμι Κάρτερ. Ο Δημοκρατικός υποψήφιος, μεταξύ πολλών άλλων, είχε υποσχεθεί στο ελληνικό λόμπι ότι θα ξεκαθάριζε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ από τα απομεινάρια του Κίσινγκερ.

Η σχέση Ισραήλ-Αράβων με ΕΟΚΑ Β΄ και φιλομακαριακούς

Η αποδέσμευση απόρρητων εγγράφων –συνήθως από ΗΠΑ και Βρετανία– μετά την παρέλευση κάποιων χρόνων φωτίζει πτυχές κρίσιμων ιστορικών στιγμών, φέρνοντας στην επιφάνεια και πληθώρα άλλων πληροφοριών που παραμένουν στο περιθώριο της ιστορίας, άγνωστες στο ευρύ κοινό. Συχνά ο ερευνητής, αναζητώντας κάτι άλλο, «σκουντουφλά» σε τέτοιες πληροφορίες που είτε έχουν αξία, διότι φανερώνουν συμπεριφορές και νοοτροπίες ιστορικών προσώπων, είτε απλώς γιατί οι λεπτομέρειές τους είναι πικάντικες και ελκυστικές για τους φίλους της ιστορίας.

Στο περιθώριο της ιστορίας - Ο Μακάριος στρυμωγμένος μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ το 1971

Η αποδέσμευση απόρρητων εγγράφων –συνήθως από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία– μετά την παρέλευση κάποιων χρόνων φωτίζει πτυχές κρίσιμων ιστορικών στιγμών, φέρνοντας ταυτόχρονα στην επιφάνεια και πληθώρα άλλων πληροφοριών που παραμένουν στο περιθώριο της ιστορίας, άγνωστες στο ευρύ κοινό. Συχνά ο ερευνητής, αναζητώντας κάτι άλλο, «σκουντουφλά» σε τέτοιες πληροφορίες που είτε έχουν αξία, διότι φανερώνουν συμπεριφορές και νοοτροπίες ιστορικών προσώπων, είτε απλώς γιατί οι λεπτομέρειές τους είναι πικάντικες και ελκυστικές για τους φίλους της ιστορίας.

Ο Μ. Θρασυβούλου στην «Κ»: Ο Μακάριος δεν θα μπορούσε να γίνει διορατικός ηγέτης

Σαράντα έξι χρόνια μετά τον θάνατο του Μακαρίου, τα πάθη εξακολουθούν να υφίστανται και τα στρατόπεδα να χωρίζονται με ευκολία μεταξύ των τυφλών οπαδών και πολέμιών του. Ηταν ένας πολιτικός Μεσσίας ή ένας από τους κύριους παράγοντες της εθνικής καταστροφής που ακολούθησε; Στις μέχρι τώρα βιογραφίες και αναλύσεις που καταγράφηκαν λείπει η αντικειμενική ανάλυση για τον άνθρωπο του οποίου η παρουσία υπήρξε καταλυτική ως προς την εξέλιξη της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας.

Η πορεία γυναικών βάδισε σε δύσβατους δρόμους

Για την Πορεία Γυναικών μού είχε μιλήσει η κα Τιτίνα Λοϊζίδου, όταν την είχα συναντήσει για να μιλήσουμε σχετικά με την προσφυγή της στο ΕΔΑΔ. Όπως μου είχε πει τότε, η Πορεία Γυναικών στα Λύμπια, και η σύλληψή της έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφασή της να καταφύγει στη δικαιοσύνη, αφού για ακόμη μία φορά καταπατήθηκαν τα ανθρώπινά της δικαιώματα.

ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

X

Μπες στο μυαλό των
αγαπημένων σου αρθρογράφων

Λάβε στο email σου το τελευταίο τους άρθρο στη στιγμή που δημοσιεύεται.

ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗ

Entipi Ekdosi Title

Λάβε στο email σου το τελευταίο τους άρθρο στη στιγμή που δημοσιεύεται.

ΑΠΟΚΤΗΣΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗ