Η Gen Z, που περιλαμβάνει όσους γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 2013, άρχισε λίγο μετά την πανδημία να μπαίνει δυναμικά στην αγορά εργασίας. Έκτοτε, έχουν ακουστεί πολλά για τη συμπεριφορά αυτής της ηλικιακής ομάδας, για την προσέγγισή της στη δουλειά, αλλά και για τη σχέση που έχουν οι εργαζόμενοι αυτοί με τους αμέσως προϊσταμένους τους, οι οποίοι αν και όχι τόσο μεγαλύτεροι έχουν τελείως διαφορετικά ερεθίσματα και είχαν μπει με άλλον «αέρα» στη δουλειά.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενήργησε το περιοδικό The Hustle, κατά κύριο λόγο σε αμερικανικό κοινό, οι περισσότεροι ερωτηθέντες (το 55,1%) δήλωσαν λίγο-πολύ ότι η Gen Z προκαλεί προβλήματα στον χώρο εργασίας. Ένα σημαντικό, αλλά σαφώς μικρότερο μερίδιο των ερωτηθέντων (28,7%) δήλωσε ότι δεν διαφέρουν από τις άλλες γενιές, ενώ ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 5,6% είπε πως δεν έχει τύχει ακόμα να συνεργαστεί με κάποιον αυτής της ηλικίας.

Τα μεγαλύτερα παράπονα

Σύμφωνα πάντοτε με τη δημοσκόπηση του The Hustle, τα συχνότερα παράπονα για την Gen Z στο εργασιακό περιβάλλον αφορούν τον δικαιωματισμό, το γεγονός δηλαδή ότι οι νέοι εργαζόμενοι θεωρούν πως δικαιούνται τα πάντα χωρίς απαραιτήτως να προσφέρουν αντίστοιχα πίσω στη δουλειά, μια έννοια που προέκυψε σε 48 από τις απαντήσεις της έρευνας. Ένα ακόμη παράπονο είναι η τεμπελιά, μια λέξη που αναφέρθηκε από 29 άτομα.

Συνολικά, από την έρευνα προέκυψε ότι οι εργαζόμενοι της Gen Z αργούν στο γραφείο, θέλουν να κάνουν όσο το δυνατόν λιγότερη δουλειά για τα περισσότερα χρήματα και γενικά πιστεύουν ότι το αξίζουν.

Για ένα μερίδιο 10% που έπαιξε τον «δικηγόρο του διαβόλου» σύμφωνα με το The Hustle, αυτή η προσέγγιση στην εργασία μπορεί να κινητοποιήσει μια θετική αλλαγή. «Δεν φοβούνται να δοκιμάσουν νέες ιδέες, νέα εργαλεία, νέες διαδικασίες. Αυτό που θέλουν -ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής- είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχουμε όλοι», τόνισε χαρακτηριστικά ένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα.

Απεναντίας, από το 55,1% που υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη γενιά προκαλεί προβλήματα στον χώρο εργασίας κάποιοι είπαν τα εξής:

• «Εάν πιστεύουν ότι δεν τους ταιριάζει αυτό που έχουν να κάνουν, δεν το κάνουν. Η εργασιακή ηθική έχει χαθεί σε αυτή τη γενιά. Περιμένουν ότι θα ξεκινήσουν στην κορυφή της μισθολογικής κλίμακας, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να βγάλουν τη δουλειά που απαιτείται για να κερδίσει κανείς τέτοιες αποδοχές».
• «Δεν έχουν κίνητρο, αλλά έχουν μια νοοτροπία ότι θα έπρεπε να τους φέρονται (και να τους πληρώνουν!) σαν να έχουν δουλέψει για την εταιρεία επί 20 χρόνια. Τα σχόλια ή οποιουδήποτε είδους κριτική για τη δουλειά τους θεωρούνται ασέβεια και υποτίμηση, επομένως είναι δύσκολο να κάνουμε ουσιαστικές συζητήσεις για να τους βοηθήσουμε να βελτιωθούν».
• «Ακούω το “δεν πληρώνομαι για να το κάνω αυτό” και “δεν είναι δουλειά μου αυτό” πολύ περισσότερο από κάθε άλλη γενιά».