ΜΟΥΣΙΚΗ «Φοβάμαι μόνο τον διχασμό που τρέχει στο αίμα μας» Φοιτητές στα πρώιμα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ανάμεσα σε συνελεύσεις και ιδεολογικές ζυμώσεις, τον μελετούσαν, ανέλυαν τους στίχους του, φιλοτεχνούσαν ακόμη και μινιατούρες του. Ηταν ο «δικός τους» Διονύσης Σαββόπουλος: ιδιοσυγκρασιακός μεν, βαθιά πολιτικός δε· αταξινόμητος, με αναρχικό αέρα, απόκοσμος για τους καθωσπρέπει, υπερβατικός εκφραστής μιας «άλλης» Αριστεράς – ενδεχομένως ήδη πέρα (ή πάνω) από την ίδια την Αριστερά.