Στην απουσία του Κυπριακού, το σημείο εξυπηρέτησης Ρώσων πολιτών στα Κατεχόμενα αποτελεί ένα ενδιαφέρον στοιχείο αξιολόγησης στο πως θα λειτουργήσει, επί του πρακτέου. Κι ως εκ τούτου καθίσταται ένα ενδιαφέρον εργαλείο εξαγωγής ασφαλών συμπερασμάτων για την ρωσική εξωτερική πολιτική σε σχέση με τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο –και δη το Κυπριακό.

Έμπειροι παρατηρητές ωστόσο βλέπουν, πέραν της στάσης αρχών στο Συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ σε σχέση με το Κυπριακό, μια μετατόπιση της ρωσικής στάσης ως προς τον τρόπο εργαλειοποίησης των Κατεχομένων για να στέλλουν, σε μια κρίσιμη διπλωματικά συγκυρία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και πέραν αυτού:

• Μηνύματα προς την Άγκυρα, που εκτείνονται πέραν του ρόλου της τελευταίας στο Ουκρανικό και σε άλλους τομείς των διαμερισματοποιημένων, μετά το 2016, σχέσεών τους (πχ Συρία)

• Να υπενθυμίζουν το ενδιαφέρον τους, σε γεωπολιτικό επίπεδο, για τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, ως ενός υποσυστήματος που μετά το 2015 και την επέμβαση στη Συρία επανήλθαν δυναμικά

• Να διατηρούν την πίεση στην Λευκωσία, ένα μικρό κράτος της ΕΕ, σε σχέση με το καθεστώς επιβολής κυρώσεων της τελευταίας υπό το βάρος της κρίσης στις σχέσεις Ρωσίας-Βρυξελλών

Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ». 

Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.