Συνάντηση του σχήματος 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και ΗΠΑ) έπειτα από αρκετό καιρό, αυτή τη φορά σε επίπεδο υπουργών Ενέργειας, προγραμματίζεται να διεξαχθεί στο περιθώριο της Συνόδου της Σύμπραξης για τη Διατλαντική Συνεργασία για την Ενέργεια (The Partnership for Transatlantic Energy Cooperation/P-TEC), που φιλοξενείται στην Αθήνα στις 6 και 7 Νοεμβρίου με πάνω από 400 συμμετέχοντες.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, η συνάντηση του σχήματος 3+1 προγραμματίζεται για τις 6 Νοεμβρίου, καθώς στην Αθήνα θα βρεθούν, πέρα βεβαίως από τον οικοδεσπότη Σταύρο Παπασταύρου, και ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Κρις Ράιτ και, προφανώς, οι ομόλογοί τους Ισραήλ και Κυπριακής Δημοκρατίας, Ελι Κοέν και Γιώργος Παπαναστασίου. Θα πρόκειται βεβαίως και για την πρώτη εμφάνιση της πρέσβειρας των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ σε επίσημη εκδήλωση στην Αθήνα, ενώ στη σύνοδο θα βρίσκονται και ακόμη δύο στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης, ο υπουργός Εσωτερικών Νταγκ Μπέργκαμ και ο υφυπουργός Εξωτερικών Μάικ Ρήγας.

Εφόσον τελικά ενεργοποιηθεί το σχήμα σε επίπεδο 3+1 (οι απαραίτητες προετοιμασίες έχουν ήδη γίνει και η «Κ» είναι εις γνώσιν των συνεννοήσεων), Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ έχουν, φυσικά, να συζητήσουν πολλά με τους Αμερικανούς, καθώς και οι τρεις χώρες προσβλέπουν στην επιρροή των ΗΠΑ προκειμένου να προχωρήσουν διάφορα έργα.

Είναι, βεβαίως, γνωστό ότι για τους Αμερικανούς αποτελεί προτεραιότητα ο Κάθετος Διάδρομος προς την Ουκρανία, αλλά και γενικότερα η προώθηση δικού τους υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), κάτι το οποίο διευκολύνουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά οι περισσότερες από τις χώρες της ευρύτερης περιοχής.

Φυσικά ένα έργο που ενώνει και τις τρεις χώρες είναι εκείνο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Great Sea Interconnector – GSI (καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου), το οποίο έχει «βαλτώσει» όχι μόνο λόγω των αναταράξεων μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου για τον επιμερισμό της ευθύνης και του κόστους του έργου, αλλά και λόγω της σταθερής, έως τώρα, αντίδρασης της Τουρκίας στο πεδίο.

Δεδομένης, παράλληλα, της βούλησης που φαίνεται ότι έχουν οι ΗΠΑ να υποστηρίξουν μια σειρά από ενεργειακά έργα στην Ανατολική Μεσόγειο, προκειμένου, βεβαίως, να διευρυνθεί και το αποτύπωμα των αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών, είναι ενδιαφέρον να φανεί αν όλες αυτές οι πρωτοβουλίες μπορεί να αποτελέσουν και προβολή της βούλησης που έχουν Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ για την ανάγκη ειλικρινών συζητήσεων και ευρύτερων συνεννοήσεων στην περιοχή.

Επιπλέον, Ελλάδα, Κυπριακή Δημοκρατία και Ισραήλ αποτελούν σθεναρούς υποστηρικτές και βεβαίως σταθμούς του προωθούμενου από τις ΗΠΑ Διαδρόμου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης (IMEC) και το συγκεκριμένο ζήτημα θα αποτελέσει –εκτός απροόπτου– αντικείμενο των συζητήσεων ανάμεσα στους τέσσερις υπουργούς Ενέργειας. Ο IMEC αποτελεί ένα έργο το οποίο έχει σημαντική γεωπολιτική διάσταση ως ανταγωνιστικό και στην κινεζική διείσδυση στην ευρύτερη περιοχή, οπότε η υλοποίησή του έχει κατεξοχήν στρατηγικά χαρακτηριστικά για τους Αμερικανούς.

Είναι ενδιαφέρον ότι πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στην Ινδία ο υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Κόμπος, ο οποίος είχε εξαιρετικά εποικοδομητικές συνομιλίες με τον ομόλογό του, δρα Σ. Τζαϊσανκάρ, με αντικείμενο συνομιλιών –μεταξύ άλλων– τη στρατηγική σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στο Νέο Δελχί και τη Λευκωσία, και βεβαίως την Αθήνα.

Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι και οι τρεις χώρες (Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ) εδώ και μήνες επιχειρούν να πείσουν τους Αμερικανούς για την ενεργοποίηση του σχήματος 3+1 σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, ωστόσο η Ουάσιγκτον το αποφεύγει προωθώντας σχήματα όπως αυτό της ενέργειας, πεδίων δηλαδή που προωθούν την οικονομική συνεργασία και δεν έχουν ισχυρά πολιτικά μηνύματα για την περιοχή. Παράλληλα, η Αθήνα συζητάει με την Ουάσιγκτον για τον επόμενο γύρο στρατηγικού διαλόγου ανάμεσα σε Ελλάδα και ΗΠΑ, δίχως, πάντως, να έχουν καταλήξει σε ημερομηνία.