Η Ανατολική Μεσόγειος αναδεικνύεται σε κομβικό παράγοντα για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και πεδίο στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου, όπως αναδείχθηκε στο 21ο Ετήσιο Συνέδριο του Economist στην Κύπρο. Οι παρεμβάσεις εστίασαν στη σημασία των πράσινων διαδρόμων, των επενδύσεων στην ενέργεια και της περιφερειακής συνεννόησης, σε μια περίοδο γεωπολιτικών ανακατατάξεων που καθιστά την περιοχή επίκεντρο σταθερότητας και ευκαιριών για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η Ανατολική Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε κρίσιμο πυλώνα της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας, όπως επεσήμανε ο βουλευτής και πρώην Yφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Τάσος Χατζηβασιλείου.

Σημείωσε ότι «η περιοχή έχει αποκτήσει αναβαθμισμένο γεωπολιτικό προφίλ» μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την αναζήτηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Η Ελλάδα, είπε, ενισχύει τη θέση της μέσα από έργα στρατηγικής σημασίας, όπως η Αλεξανδρούπολη και η Ρεβυθούσα, που την καθιστούν «σημείο αναφοράς στον παγκόσμιο χάρτη του LNG» και συμβάλλουν στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο.

Αναφερόμενος στα επόμενα βήματα, σημείωσε ότι η χώρα «εργάζεται ήδη για τη δημιουργία πράσινων διαδρόμων στην Ανατολική Μεσόγειο», με προϋπόθεση τη διακρατική συνεργασία και τον απόλυτο σεβασμό στο διεθνές δίκαιο. Υπενθύμισε τις συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, επισημαίνοντας ότι «το τουρκολιβικό σύμφωνο είναι παράνομο και έωλο». Όπως είπε, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να προχωρήσει σε έρευνες νοτίως της Κρήτης, ενώ η παρουσία της Chevron επιβεβαιώνει ότι «το νομικό περιβάλλον είναι απολύτως καθαρό».

«Η εποχή μας χρειάζεται συνεννοήσεις και συζητήσεις με αποκλειστικό γνώμονα το διεθνές δίκαιο», κατέληξε, αναδεικνύοντας τον ρόλο της Ελλάδας και της Κύπρου ως αξιόπιστων εγγυητών σταθερότητας και συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Πρόεδρος του U.S. Greece Trade & Investment Council Αλέξανδρος Κωστόπουλος, ανέφερε ότι Ανατολική Μεσόγειος βρίσκεται σε μια περίοδο έντονων ανακατατάξεων που «δημιουργούν μοναδικές ευκαιρίες για δύο μικρές χώρες με δυσανάλογα μικρότερο γεωπολιτικό αποτύπωμα»,

Πρόσθεσε ότι μέσα σε αυτό το «χαοτικό περιβάλλον», η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει «να μην περιοριστούν στην αντίδραση, αλλά να βγουν μπροστά», αξιοποιώντας τις δυνατότητες που ανοίγονται στον τομέα της ενέργειας και των επενδύσεων.

Η συγκυρία, επεσήμανε, είναι καθοριστική: «Είμαστε σχετικοί με τη λογική της αμερικανικής διακυβέρνησης Τραμπ - πρέπει να δούμε τη μεγάλη εικόνα και να προχωρήσουμε σε έργα». Υπογράμμισε ότι η ενέργεια αποτελεί «πρωταρχικό παράγοντα για την επόμενη ημέρα», συνδέοντας την ανάπτυξη με την ασφάλεια και την άμυνα.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, είπε, διαθέτουν κοινά πεδία προοπτικής, ενώ η Λευκωσία έχει «απίστευτο αποτύπωμα στην αμερικανική επιχειρηματική σκηνή». Σύμφωνα με τον κ. Κωστόπουλο, «είναι η στιγμή να ενώσουμε δυνάμεις και να δημιουργήσουμε ένα τόξο επενδύσεων». Ο ίδιος περιέγραψε τη συνεργασία των δύο χωρών ως στρατηγική επιλογή με διεθνή απήχηση. «Η ενέργεια πρέπει να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μας», συμπέρανε.

Ο Διευθυντής του Institute of Global Affairs, American College of Greece Κωνσταντίνος Φίλης ανέφερε ότι η παρούσα συγκυρία είναι «η κρισιμότερη μεταπολεμικά και μεταψυχροπολεμικά.

Η διπλωματία, είπε, «έχει αποκτήσει έντονα συναλλακτικά χαρακτηριστικά λόγω της παρουσίας Τραμπ», ενώ «η εξωτερική πολιτική κυριαρχείται από το ένστικτο του Αμερικανού Προέδρου».

Παρά τις δυσκολίες και «ατυχείς χειρισμούς όπως στην Ουκρανία», σημείωσε, υπάρχει περιθώριο ελπίδας, κυρίως στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο, όπου «οι χώρες δείχνουν διάθεση για συναινέσεις και συνεννοήσεις».

Ο κ. Φίλης ανέφερε ότι η περιοχή διαθέτει κρίσιμους παίκτες -την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Η ενέργεια, τόνισε, λειτουργεί ως «καταλύτης για τη συνεργασία», με παραδείγματα συμπράξεων που αποδεικνύουν πως ο διάλογος μπορεί να υπερισχύσει των εντάσεων.

Αναφερόμενος στη Chevron, υπογράμμισε ότι «με άξονα την ενέργεια μπορούν να προωθηθούν συναινέσεις και συνεννοήσεις», προσθέτοντας ότι η Ανατολική Μεσόγειος «έχει προοπτική να εξελιχθεί σε σημαντική πηγή προμήθειας για την Ευρώπη», ιδίως τώρα που η ήπειρος επιδιώκει «τον εκμηδενισμό των εισαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία».