Έξι χρόνια μετά τον θάνατο του 15χρονου Στυλιανού, η τραγωδία που συγκλόνισε ολόκληρη την Κύπρο, θα βρεθεί στις δικαστικές αίθουσες. Στις 20 Ιανουαρίου 2026 θα ξεκινήσει η ακροαματική διαδικασία της πολύκροτης υπόθεσης, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στην οποία κατηγορούμενοι είναι έντεκα πρόσωπα – ανάμεσά τους ο πατέρας και η μητέρα του παιδιού, καθώς και λειτουργοί των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.

Το ογκώδες μαρτυρικό υλικό της υπόθεσης, αναμένεται να φωτίσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης που ανέδειξε, με τον πιο τραγικό τρόπο, τα κενά του κρατικού μηχανισμού στην προστασία παιδιών.

Σοβαρές κατηγορίες κατά του πατέρα και της μητέρας

Κεντρικό πρόσωπο της υπόθεσης είναι ο πατέρας του Στυλιανού, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά αδικήματα που αφορούν μεταξύ άλλων σωματική και ψυχολογική βία, κοινή επίθεση και υποβολή προσώπου σε σκληρή, απάνθρωπη μεταχείριση.

Η μητέρα του παιδιού αντιμετωπίζει κατηγορία για παράλειψη πολίτη να καταγγείλει περιπτώσεις βίας, ενώ οι υπόλοιποι εννέα κατηγορούμενοι – λειτουργοί των ΥΚΕ – καλούνται να λογοδοτήσουν για παραμέληση υπηρεσιακού καθήκοντος.

Η τραγική ιστορία του Στυλιανού

Ο Στυλιανός έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2019, βάζοντας με τον πιο σκληρό τρόπο τέλος σε μια παιδική ηλικία γεμάτη βία, φόβο και ψυχολογικό πόνο. Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του, σύμφωνα με μαρτυρίες, είχε εκδηλώσει έντονη αποστροφή προς τον πατέρα του και περιέγραφε στους εκπαιδευτικούς και τους κοινωνικούς λειτουργούς τη δύσκολη καθημερινότητά του στο οικογενειακό περιβάλλον.

Τα καίρια ευρήματα της Επιτρόπου Διοικήσεως

Μετά τον θάνατο του Στυλιανού, η Επίτροπος Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Στυλιανού-Λοττίδου, προχώρησε σε εκτενή έρευνα, με βάση απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Το πόρισμα, που δημοσιοποιήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019, ήταν καταπέλτης για τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες.

Στην έκθεση της Επιτρόπου Διοικήσεως, περιγράφεται η δύσκολη ζωή που περνούσε το παιδί, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μέχρι τον θάνατό του.  Βάσει των ευρημάτων του Γραφείου της Επιτρόπου, η μητέρα επισκεπτόταν το σχολείο όπου φοιτούσε το παιδί της και πολλές φορές έκλαιγε και κατηγορούσε τον πατέρα. Ο δε τελευταίος δεν είχε ανταποκριθεί στην πρόσκληση της υπεύθυνης του σταθμού, λέγοντας ότι είχε πιο σοβαρές δουλειές από το να συζητά τις αταξίες του Στυλιανού.

Η έρευνα κατέγραψε διαχρονικές παραλείψεις, έλλειψη εκτίμησης κινδύνου και απουσία συντονισμού μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών. Όπως σημειώνεται, το παιδί είχε απευθυνθεί στο σύστημα με τον δικό του τρόπο, αλλά το σύστημα δεν ανταποκρίθηκε.

Το πόρισμα επιρρίπτει ευθύνες και στην Αστυνομία Κύπρου, σημειώνοντας ότι υπήρξαν πειθαρχικά αδικήματα λόγω παραλείψεων. Συγκεκριμένα, εντοπίστηκε ότι δεν έγινε εκτίμηση κινδύνου για σωματική και ψυχολογική βία, παρά τις πολυάριθμες αναφορές για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.

Παρά το γεγονός ότι υπήρχε καταδίκη του πατέρα για βία σε βάρος του παιδιού, δεν υπήρξε ουσιαστική διερεύνηση. Οι υπηρεσίες είχαν πρόσβαση σε πλήρες ιστορικό μέσω των ηλεκτρονικών καταχωρήσεων, ωστόσο δεν το αξιοποίησαν.

Καταπέλτης για τις ΥΚΕ: «Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης»

Στο ίδιο πόρισμα αναφέρεται ότι οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας φέρουν «το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης». Σύμφωνα με την Επίτροπο: «Υπάρχει απουσία εκτίμησης κινδύνου για την ύπαρξη βίας τόσο σωματικής όσο και ψυχολογικής, καθώς και παράλειψη κατάλληλου συντονισμού… παραβιάζοντας σχεδόν όλες τις διοικητικές διατάξεις και τα σχετικά εγχειρίδια.»

Την περίοδο της απόπειρας αυτοκτονίας του παιδιού, δεν έγινε καμία αξιολόγηση κινδύνου, καμία παρέμβαση, καμία εξειδικευμένη στήριξη. Η αδιαφορία, όπως καταγράφεται, ήταν απόλυτη.

Με βάση τα ευρήματα αυτά, ο φάκελος της υπόθεσης διαβιβάστηκε στον τότε Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, Κώστα Κληρίδη, και διορίστηκαν δύο ανεξάρτητοι ποινικοί ανακριτές. Η ποινική ανάκριση ολοκληρώθηκε και η υπόθεση καταχωρίστηκε το 2021, ανοίγοντας τον δρόμο για το σημερινό δικαστικό στάδιο.

Η δίκη που ξεκινά τον Ιανουάριο του 2026 δεν αφορά μόνο τις ευθύνες για τον χαμό ενός παιδιού, αφορά και ένα ολόκληρο σύστημα που δεν λειτούργησε για την προστασία του.