Είναι αναμφίβολα ένα από τα πρόσωπα του 2025. Η Σίντνεϊ Σουίνι τη χρονιά που φεύγει ήταν παντού. Απασχόλησε τις κοσμικές στήλες για τις πληθωρικές ενδυματολογικές της επιλογές· σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως κυρίως για δύο αμφιλεγόμενες κινηματογραφικές της στιγμές· πρωταγωνίστησε ακόμη και σε πολιτικές αντιπαραθέσεις με τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ να ερωτάται για εκείνη. 

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά άρθρο της Εσθερ Ζούκερμαν στους New York Times, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Σουίνι απέκτησε τον χαρακτηρισμό της «ΜΑGA Barbie». Εν μέρει λόγω της πολυσυζητημένης διαφημιστικής καμπάνιας για λογαριασμό της American Eagle και του σλόγκαν το οποίο ενέπλεκε τα τζιν της εταιρείας με τα… γονίδια (genes) της ηθοποιού. Αλλά και λόγω δημοσιευμάτων που ήθελαν τη Σουίνι να είχε γίνει μέλος των Ρεπουμπλικάνων το 2024. 

Ως προς τις ταινίες της, θαυμαστές ή πολέμιοι σπεύδουν να αξιολογήσουν πριν από όλα τις επιδόσεις τους στο box office. Ισως γιατί -προς ώρας- οι επιλογές της στη μεγάλη οθόνη κρίνονται πρωτίστως για την εμπορικότητά τους και δευτερευόντως για την καλλιτεχνική τους αξία. Αυτό δεν σημαίνει ότι τόσο το «Christy» όσο και το πιο πρόσφατο «The Housemaid» δεν αξιολογούνται και κινηματογραφικά. 

Το αντίθετο. Και στα δύο φιλμ η Σουίνι ερμηνεύει ρόλους που -όπως παρατηρεί η Ζούκερμαν- έρχονται σε ρήξη με την εικόνα της «σέξι ξανθιάς» που εκπληρώνει τις προσδοκίες ή τις φαντασιώσεις του «ανδρικού βλέμματος» (male gaze). Η 28χρονη ηθοποιός όχι μόνο δεν επιλέγει ρόλους α λα Μέριλιν Μονρό, αλλά ενσαρκώνει ηρωίδες που -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- μάχονται κόντρα στην πατριαρχία. Γι’ αυτό το συνολικό ποπ αποτύπωμά της στο 2025 μοιάζει τελικά περίπλοκο, μπερδεμένο.

Στο «Christy» σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Μίντοχ που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες, υποδύεται την πυγμάχο Κρίστι Μάρτιν η οποία στο φιλμ έχει κακοποιηθεί από τον σύζυγο και προπονητή της. Για τον ρόλο η Σουίνι πήρε 16 κιλά και μεταμορφώθηκε ολοκληρωτικά υποδυόμενη μια γυναίκα που παλεύει με τον κακοποιητή της αλλά και με τη σεξουαλική της ταυτότητα. 

Στο «The Housemaid» (Η Αγγελία) του Πολ Φιγκ από την άλλη, η Σουίνι μοιάζει να παίζει με την «εξωκινηματογραφική» της εικόνα. Η glossy απεικόνιση της απαγορευμένης ερωτικής της ιστορίας με τον Μπράντον Σκλέναρ καλύπτει σε πρώτο χρόνο την ηδονοβλεπτική επιθυμία του κοινού. Η ανατροπή, όμως, της πλοκής μετατρέπει την Μίλι της Σουίνι σε μια φεμινίστρια τιμωρό που βάφει τα χέρια της με αίμα. 

Εν ολίγοις, εκτιμά η Ζούκερμαν, η Σουίνι επιλέγει στο σινεμά ρόλους που λειτουργούν αντιπαραθετικά με την εικόνα που φιλοτεχνεί για τον εαυτό της ως σελέμπριτι. Δεν ήταν, άλλωστε, μόνο τα «γονίδια» της American Eagle που απασχόλησαν. Η ηθοποιός μέσα στο έτος προώθησε ένα σαπούνι βασισμένο στα απόνερα του μπάνιου της. 

Την αίσθηση σύγχυσης -ίσως συνειδητά- εντείνει και η σταθερή στάση της ηθοποιού να μην λέει πολλά για τον εαυτό της. Η Ζούκερμαν υποστηρίζει πως οι απαντήσεις που δίνει σε συνεντεύξεις είναι «θανάσιμα βαρετές» και οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί κλισέ. «Εχει πλάκα να μην είσαι ο εαυτός σου», είχε πει για τη μεταμόρφωσή της στο «Christy» επιβεβαιώνοντας το προβλέψιμο της απάντησης. 

Η Σουίνι επιλέγει να μην τοποθετείται εκτενώς. Ισως αναγνωρίζει ότι το «αριστερό» Χόλιγουντ ηγεμονεύει στην κινηματογραφική βιομηχανία, κόντρα στη δική της πολιτική οπτική. Ισως απλώς να μην έχει επεξεργασμένες θέσεις για την ατζέντα με την οποία το κοινό την ταυτίζει. Ισως απλώς συντηρητικοί και προοδευτικοί να προβάλλουν στην περσόνα της αντανακλάσεις και σημειολογικές παραμέτρους βολικές για το εκάστοτε αφήγημά τους. 

Η Σίντνεϊ Σουίνι είναι τελικά ένα λευκό χαρτί στο οικοσύστημα της σόουμπιζ, καταλήγει το άρθρο των NYT. Ενδεχομένως αυτός να είναι και ο λόγος που την καθιστά ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο. Ταυτόχρονα, όμως και η αιτία που η νεαρή ηθοποιός μετατρέπεται σε σύμβολο για ετερόκλητες ατζέντες. Η προσωπικότητα και η εικόνα της αφηγούνται δύο διαφορετικές ιστορίες για το ποια είναι πραγματικά. Ολα εξαρτώνται από το ποια εκδοχή θέλεις να πιστέψεις.

Πηγή: The New York Times