Στο μυαλό μερικών, του νεαρού μας Νίκου συμπεριλαμβανομένου, είμαστε ο σταθεροποιητικός παράγοντας της περιοχής, ο ομφαλός της γης, το κέντρο του κόσμου, ο περιούσιος λαός του Θεού. Δεν είναι κακό να υπάρχει αυτοπεποίθηση, παρόλο που η σφοδρή σύγκρουση με την πραγματικότητα ενίοτε δημιουργεί μια περιρρέουσα ολίγον φαιδρή.

Ενώ λοιπόν πλησιάζουμε στην ανάληψη της προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τα στήθια μας είναι γεμάτα εθνική υπερηφάνεια και ο Χριστοδουλίδης πιστεύει πώς η συγκυριακή αυτή εξέλιξη θα του προσθέσει πόντους δημοτικότητας, έρχεται μια χθεσινή ανάρτηση του Περιφερειάρχη Αμμοχώστου και πρώην Υπουργού Γιάννη Καρούσου να μας προσγειώσει ανώμαλα στην πικρή και ταπεινή πραγματικότητα.

Παραθέτω αυτούσια την επική ανάρτηση η οποία είχε γίνει βάιραλ σε χρόνο ρεκόρ: «Βρίσκομαι στη Λιθουανία και μου ζήτησαν άδεια παραμονής για να ταξιδέψω στη Βουδαπέστη. Μετά από κανένα δεκαπεντάλεπτο και αφού το γκουγκλαραν, κατάλαβαν πως η Κύπρος βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση»! Δεν περιγράφω άλλο. Τι να προσθέσει κανείς σε αυτό το έπος; Ευτυχώς, πολύ πριν από το διαδίκτυο και το Google, όταν βρισκόμασταν σε παρόμοιες καταστάσεις, λέγαμε το σύνθημα «Μακάριος» και αμέσως όλοι καταλάβαιναν.

Θυμήθηκα και το περιστατικό όπου αρνήθηκαν είσοδο στον Σπύρο Κυπριανού -και την συνοδεία του- σε κλαμπ της Νέας Υόρκης και όταν τους είπε “I am the President of Cyprus” αυτοί απάντησαν “so what?” μπερδεύοντας το νησάκι μας με γνωστό νεκροταφείο της περιοχής και συγκεκριμένα το Cypress hills cemetery. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, και να καταλάβαιναν τι εννοούσε ίσως και να μην έκανε μεγάλη διαφορά.

Ηθικό δίδαγμα: ναι, να αγαπούμε με πάθος τον τόπο μας, αυτόν τον μικρό σκονισμένο ρότσο ριγμένο στο πέλαγος, αλλά παράλληλα να έχουμε και επίγνωση του μεγέθους και του αποτυπώματος μας στον κόσμο. Πάλι καλά που οι Λιθουανοί χρησιμοποίησαν τελικά το Google και διαπίστωσαν πως είμαστε στην Ευρώπη, αλλιώς ο Καρούσος θα ήταν ακόμη εγκλωβισμένος στο αεροδρόμιο.

Ενδεχόμενα αδικήματα -να τονιστεί το ενδεχόμενα παρακαλώ- και πιθανές πράξεις διαφθοράς εντόπισε η Αρχή κατά της Διαφθοράς εναντίον του Μαρίνου Σιζόπουλου. Εκείνος απάντησε σπαρτιάτικα, «θέλουν πόλεμο θα τον έχουν, μολών λαβέ» κλπ. Ο Γιώργος Βαρνάβα -ο Γιώργος είναι πονηρός και η εκδίκηση πιάτο που σερβίρεται κρύο- δήλωσε με νόημα «αν ο Σιζό νιώθει αθώος ας ζητήσει άρση της βουλευτικής του ασυλίας». Ο Μαρίνος -όπως λέει και το άσμα της ΕΔΕΚ- θα φορέσει το πρόσωπο ανάποδα για να μπορεί να δει ποιοι τον κατατρέχουν πίσω από την πλάτη του. Και μετά; Θα βγει στους δρόμους και στες πλατέες με ντουφέκια, φωνές και συνθήματα.

Πριν πολλά χρόνια πάντως, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο Μαρίνος είχε κατηγορηθεί ξανά, σε μια υπόθεση ιατρικών σκευασμάτων αισθητικής φύσεως και η -θυμωμένη πάλι- απάντηση του ήταν «ξέρω πολλά για πολλούς». Και προφανώς η μαγική και μυστηριώδης αυτή ατάκα τότε δούλεψε γιατί πολλοί σώπασαν τελικά. Δυστυχώς στο διάστημα που μεσολάβησε ο Μαρίνος δημιούργησε πολλούς εσωκομματικούς εχθρούς και ήταν σχεδόν αναμενόμενο πως κάποια στιγμή θα τον έπλητταν φίλια πυρά. Κάθε σπίτι και κάστρο, κάθε κάστρο και Βαρνάβας.