Ανακοίνωση προς τον ανεξάρτητο υποψήφιο Ανδρέα Μαυρογιάννη εξέδωσε ο Υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Πετρίδης λέγοντας ότι «ο λαϊκισμός ενόψει των Προεδρικών Εκλογών έχει κτυπήσει κόκκινο. Λογικό, όταν προέρχεται από τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ», ενώ παράλληλα πρόσθεσε ότι «ο κ. Μαυρογιάννης υιοθετεί χωρίς κανένα ενδοιασμό τις καταστροφικές πολιτικές που του επιβάλλει το κόμμα που έφερε την οικονομική καταστροφή»

Η ανακοίνωση

Ο λαϊκισμός ενόψει των Προεδρικών Εκλογών έχει κτυπήσει κόκκινο. Λογικό, όταν προέρχεται από τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ.

Ο κ. Μαυρογιάννης υιοθετεί χωρίς κανένα ενδοιασμό τις καταστροφικές πολιτικές που του επιβάλλει το κόμμα που έφερε την οικονομική καταστροφή. Μεταξύ άλλων:

• Υπόσχεται αφειδώλευτα αύξηση επιδομάτων, επιδοτήσεων και μείωση φόρων. Χωρίς καμία κοστολόγηση, χωρίς να μας εξηγεί από που θα εξευρεθούν οι πόροι, τις επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά και την επίπτωση στις αξιολογήσεις της χώρας. Με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τη δημιουργία δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αύξηση του δημοσίου χρέους και υποβάθμιση της κυπριακής οικονομίας, επαναφέροντας στις μνήμες μας τα γεγονότα του 2011 και της Μνημονιακής Περιόδου.
• Υπόσχεται κατάργηση της αναλογιστικής μείωσης του 12% σε αυτούς που αφυπηρετούν πρόωρα, μέτρο που προώθησε και θεσμοθέτησε η κυβέρνηση ΑΚΕΛ με Υπουργό Εργασίας την κα Σωτηρούλα Χαραλάμπους. Μέτρο που στην ουσία θα μειώνει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στο 63^ο έτος από το 65^ο έτος, αγνοώντας ότι αυτό θα δημιουργήσει τεράστια τρύπα στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, θέτοντας σε κίνδυνο τη μεγαλύτερη κοινωνική κατάκτηση από το 1960, παραγνωρίζοντας ότι θα τεθούν σε κίνδυνο συντάξεις των ευάλωτων συμπολιτών μας, και ότι αναλογιστικά θα οδηγηθούμε αυτόματα στην αύξηση των εισφορών επιβαρύνοντας τους εργαζομένους προς όφελος των συνταξιούχων. Επιβαρύνοντας την οικονομία εφόσον θα αυξήσει το κόστος εργοδότησης με αποτέλεσμα τη μείωση των θέσεων εργασίας και αύξηση της ανεργίας. Εμείς προτείνουμε ολιστική αναδιαμόρφωση του συστήματος συντάξεων, με αναλογιστικό τρόπο, βιώσιμο και θεσμοθέτηση του δεύτερου πυλώνα και στον ιδιωτικό τομέα.
• Υπόσχεται επανασύσταση του Συνεργατισμού! Δεν μας λέει από που θα εξευρεθούν τα δισεκατομμύρια που χρειάζονται για κεφάλαια, ή το πλάνο λειτουργίας, εκτός εάν εννοεί ότι θα τα καλύψει το κράτος, ο φορολογούμενος πολίτης, για να δανείζονται ανεξέλεγκτα οι στρατηγικοί κακοπληρωτές εις βάρος του κράτους και του φορολογούμενου πολίτη με συνεπακόλουθη αύξηση του δημοσίου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος. Ακόμη χειρότερα, η αιτιολόγηση του για την ανάγκη σύστασης του στηρίζεται στην λογική των «εύκολων δανείων», αγνοώντας τα ευρωπαϊκά δεδομένα, τις σύγχρονες αυστηρές εποπτικές απαιτήσεις, και παραπέμποντας στις δεκαετίες ανεξέλεγκτου δανεισμού και ανεπαρκούς εποπτείας που στοίχισαν στον φορολογούμενο μερικά δισεκατομμύρια ζημιών, οδηγώντας και σε αύξηση του δημόσιου χρέους.
• Προτείνει κατάργηση της διπλής φορολογίας στα καύσιμα. Αγνοώντας ότι μια τέτοια πρόταση αντιβαίνει την ευρωπαϊκή Νομοθεσία και δεν είναι εφικτή πρόταση που και η Γερμανία απαίτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά απορρίφθηκε. Ξέρει ότι η κυβέρνηση αποτάθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λαμβάνοντας καθόλα αρνητική απάντηση ως αναμενόταν.
• Ισχυρίζεται ότι έχει το «μαγικό ραβδί» να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αύξησης των επιτοκίων. Είναι ενδεχομένως ο μόνος πολιτικός στην Ευρώπη που θέλει και μπορεί να αντιστρέψει τις πολιτικές των Ευρωπαϊκών Νομισματικών Αρχών και αγνοεί τους οικονομικούς λόγους που ακολουθείται αυτή η πολιτική όπως η μείωση του πληθωρισμού και συγκράτηση των τιμών. Είναι εμφανές ότι τόσο ο κ. Μαυρογιάννης όσο και το ΑΚΕΛ δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι οικονομικές πολιτικές που ακολούθησαν κατά την πενταετία 2008-2012 ήταν λανθασμένες και οδήγησαν τον τόπο στην οικονομική καταστροφή και θέλουν να τις επαναλάβουν.

Είτε μας εμπαίζουν, είτε δεν έμαθαν τίποτα όσον αφορά την οικονομική πολιτική, παραμένοντας αγκυλωμένοι σε παρωχημένους και αποτυχημένους ιδεολογικούς δογματισμούς, που στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελούν ένα μαύρο παρελθόν. Οι συνταγές που προτείνουν είναι αυτές που οδήγησαν στην κρίση του 2013, και θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια τόσο σε μια νέα δημοσιονομική αλλά και μια νέα τραπεζική κρίση οδηγώντας σε χρεοκοπίες, απώλειες εισοδημάτων και αύξηση της ανεργίας.